بررسی رونوشتهای hla-g در سلولهای تک هسته ای خون محیطی افراد سالم و دچار لوپوس و اثر ifn-γ بر بیان آن

hla-g یک آنتی ژن کمپلکس بافتی غیر کلاسیک میباشد و 7 ایزوفرم مختلف شامل 4 نوع متصل به غشاء (g1,g2,g3,g4)و 3 نوع به عنوان پروتئینهای محلول (g5,g6,g7)دارد.الگوی بیان انتخابی رونوشتهای hla-g در بافتها نمایانگر وجود کنترل رونویسی محکم بیان ژنی می باشد.سایتوکاینهایی مانند اینترفرونها و il10 سبب تحریک بیان این آنتی ژنها می شوند. هدف این مطالعه بررسی اثر ifn-γ بر بیان رونوشتهای hla-g در سلولهای تک هسته ای خون محیطی افراد سالم و مبتلا به بیماری خود ایمن لوپوس اریتروماتوز سیستمیک است. در این مطالعه با هدف بررسی رونوشتهای hla-g در جمعیت سالم و مبتلا به لوپوس ابتدا 20 نمونه افراد دچار بیماری لوپوس و 15 نمونه افراد سالم انتخاب شده و از هر فرد 5 سی سی خون دارای edta گرفته سپس با روش فایکول لایه مربوط به pbmc را جدا نموده و سلولها را در مجاورت اینترفرون گاما به مدت 48 ساعت کشت داده و سپس توسط روش ترایزول اقدام به استخراج rna از سلولها نموده و بعد از تبدیل آنها به cdna و انجام rt-pcr ، محصول حاصل توسط روش الکتروفورز مورد ارزیابی قرار گرفت. با آنالیز نمونه های مورد بررسی مشخص شد که میزان بیان hla-g در افراد مبتلا به لوپوس نسبت به افراد نرمال بالاتر می باشد و اینترفرون گاما در بیان این مولکول در افراد نرمال نسبت به افراد دچار لوپوس موثرتر است.